چهار نوع آنفلوآنزا شامل B، C، D و A می باشند. آنفلوآنزای A و آنفلوآنزای B در هر زمستان موجب همه گیری این بیماری در نقاط مختلف جهان می شوند. آنفلوآنزای نوع C معمولا خفیف تر از انواع A و B است و به راحتی پخش نمی شود. نوع D آنفلوآنزا بیشتر احشام و نه انسان را تحت تاثیر می دهد.

طبق تحقیات انجام شده دانشمندان آنفلوآنزای A را بر اساس پروتئین هایی که روی سطح ویروس وجود دارند به دو زیرنوع اضافه تقسیم کرده اند. این پروتئین ها شامل هماگلوتینین (H) و نورآمینیداز (N) می شوند که به ویروس در اتصال به سلول ها در بدن کمک کرده و موجب عفونت می شوند. 18 زیرنوع مختلف H که از H1 تا H18 را در بر می گیرند و 11 زیرنوع N از N1 تا N11 وجود دارند. همچنین، هر زیرنوع دارای سویه های مختلف هستند که هرچه بیشتر ویروس را تحت تاثیر قرار می دهند.

علائم نشان دهنده بیماری آنفلوآنزا :

فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است علائم زیر را تجربه کند :

  • دمای بالای بدن که سه تا چهار روز ادامه دارد
  •  آبریزش یا گرفتگی بینی
  • عرق سرد و لرز
  • دردهایی که ممکن است شدید باشند
  • سردرد
  •  خستگی

همه افراد مبتلا به آنفلوآنزا تمام این علائم را تجربه نمی کنند. به عنوان مثال، فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است تب نداشته باشد. به یاد داشته باشید که علائم آنفلوآنزا معمولا به طور ناگهانی شکل می گیرند و نسبت به سرماخوردگی از شدت بیشتری برخوردار هستند. در ابتدا، فرد مبتلا به آنفلوآنزا ممکن است شرایط زیر را تجربه کند :

1_ دمای بالای بدن

2_ آبریزش یا گرفتگی بینی

3_ سرفه خشک

4_  عرق سرد و لرز

5_ درد که ممکن است شدید باشد

6_ سردرد

7_  خستگی و احساس ناخوشی

8_  بی اشتهایی